Blue Mountains
12 november 2017 - Leura, Australië
Vandaag genieten we van de Blue Mountains en het weer werkt wederom mee: een zonnige start, weinig wolken en temperatuur net tegen en op de twintig graden.
Ilonka heeft weer een rit met een paard geboekt in een vallei niet ver hier vandaan, dus Alexander en Ilonka vertrekken rond negenen daarheen, terwijl Sander en Paula zich nog een lekker omdraaien en genieten van een zondagse uitslaapochtend.
De manege blijkt wat verder te liggen dan Google Maps aangeeft, wat eerst tot verwarring leidt, maar uiteindelijk bereiken Alexander en Ilonka een kwartier later en zo'n 6 kilometer verder dan gedacht via een 4 wiel drive zand steen en kuilenpad de bestemming. De manege ligt centraal in een prachtige vallei, dus in dat opzicht een prima startpunt. De stal is beduidend groter dan die eerder in Chidlow en al snel wordt duidelijk dat Ilonka met een groepje van 3 gaat rijden (en twee begeleiding) en dat de vele andere, deels al gezadelde paarden voor nog andere rijders is. Alexander installeert zich jn het zonnetje met zijn e-reader en het reisbescheiden voor Australië. Sydney komt er immers nog aan.
Ondertussen gaat Ilonka er met een witte Arabier vandoor (gelukkig alleen een paard) en geniet van een tocht door bossen, over paadjes en boomstammen, in stap, draf en galop (en dan is een actieve Arabier soms met moeite te remmen😉). Ze rijden een groot stuk van de vallei en de bergkam door, met een indrukwekkende afdaling -in stap natuurlijk- op een 40 cm breed paadje met de afgrond er direct naast. Het wordt zo ook duidelijke waarom naast de voeten ook de bovenbenen van de berijder gesteund worden, dan kun je immers goed voorover hangen. Ilonka is in ieder geval zeer te spreken over de rit en weet wat ze ook mooi vindt aan de Blue Mountains.
's Middags maken we ons op om met zijn allen maar de bijzonderheden van de Blue Mountains te bekijken en vertrekken naar Scenic World op een half uurtje rijden. Daar hebben ze de steilste trein ter wereld (52%!), de grootste kabelbaangondel van Australië en ook de hoogste met een stukje doorzichtige bodem. Helaas bleek de laatste tot en met vandaag uit de roulatie. .. Dit alles met zicht op de 3 zussen (The Three Sisters), de beroemdste rotsformatie uit dit gebergte met een mooie aboriginal legende over versteende zussen erbij. Rondom al die kabelbanen liggen nog wandelpaden in een stuk oerwoud met veel Blue Gum eucalyptus bomen, waar dit gebergte zijn naam te danken heeft, en een oude steenkolenmijn. Wandelend door het oerwoud horen we veel erg vaak de cicades zingen. Het is frustrerend, zeker voor beide mannen in ons gezelschap, dat we zoveel geluid horen dat er dus vele cicades moeten zijn, maar dat er dus geen glimp van op te vangen is. Ze moeten 2-5 cm groot zijn, maar niets... ook geen dode op de grond. Geluk bij een ongeluk is dan nog dat het nu in ieder geval geen pijn aan de oren doet.
De steile trein zou in een kermis of attractiepark niet misstaan, we schrikken even op wanneer we een eerste rit achteruit omhoog gaan. Maar gezien het tijdstip pakken we net voor sluiting nog een ritje omlaag en dan weer omhoog mee. Al met al een mooie ervaring met prachtig uitzicht over de Blue Mountains.
Op de terugweg besluiten we om nog een ander uitzichtspunt te bezoeken dichterbij de 3 zussen en omdat de zon dan al verder gezakt is, wordt het zicht daarop en op de hele vallei alleen nog maar mooier!
In 'la maison bleue' blijkt de eigenaresse Isabelle teruggekomen te zijn. Het is de eerste verhuurder die we daadwerkelijk tegenkomen. Het is een allerhartelijkste dame met sterk Frans accent (uit Parijs met Bretonse ouders) en daar spreken we nog even mee over wat wetenswaardigheden van de omgeving, maar ook over haarzelf. Het is duidelijk dat ze de airbnb ook voor het praatje doet, maar dat is helemaal niet vervelend! Het blijkt dat een vreemde pauwachtige vogel die we vandaag toevallig in vizier kregen (zie een van de foto's, helaas niet erg duidelijk), een liervogel was die in staat is om meer dan 26 verschillende vogelsoorten in één baltslied na te doen. Verder is ze ook dol op (swing)dansen. Morgen biedt ze ons zelfs een ontbijt aan en daar kijken we naar uit!
Ilonka heeft weer een rit met een paard geboekt in een vallei niet ver hier vandaan, dus Alexander en Ilonka vertrekken rond negenen daarheen, terwijl Sander en Paula zich nog een lekker omdraaien en genieten van een zondagse uitslaapochtend.
De manege blijkt wat verder te liggen dan Google Maps aangeeft, wat eerst tot verwarring leidt, maar uiteindelijk bereiken Alexander en Ilonka een kwartier later en zo'n 6 kilometer verder dan gedacht via een 4 wiel drive zand steen en kuilenpad de bestemming. De manege ligt centraal in een prachtige vallei, dus in dat opzicht een prima startpunt. De stal is beduidend groter dan die eerder in Chidlow en al snel wordt duidelijk dat Ilonka met een groepje van 3 gaat rijden (en twee begeleiding) en dat de vele andere, deels al gezadelde paarden voor nog andere rijders is. Alexander installeert zich jn het zonnetje met zijn e-reader en het reisbescheiden voor Australië. Sydney komt er immers nog aan.
Ondertussen gaat Ilonka er met een witte Arabier vandoor (gelukkig alleen een paard) en geniet van een tocht door bossen, over paadjes en boomstammen, in stap, draf en galop (en dan is een actieve Arabier soms met moeite te remmen😉). Ze rijden een groot stuk van de vallei en de bergkam door, met een indrukwekkende afdaling -in stap natuurlijk- op een 40 cm breed paadje met de afgrond er direct naast. Het wordt zo ook duidelijke waarom naast de voeten ook de bovenbenen van de berijder gesteund worden, dan kun je immers goed voorover hangen. Ilonka is in ieder geval zeer te spreken over de rit en weet wat ze ook mooi vindt aan de Blue Mountains.
's Middags maken we ons op om met zijn allen maar de bijzonderheden van de Blue Mountains te bekijken en vertrekken naar Scenic World op een half uurtje rijden. Daar hebben ze de steilste trein ter wereld (52%!), de grootste kabelbaangondel van Australië en ook de hoogste met een stukje doorzichtige bodem. Helaas bleek de laatste tot en met vandaag uit de roulatie. .. Dit alles met zicht op de 3 zussen (The Three Sisters), de beroemdste rotsformatie uit dit gebergte met een mooie aboriginal legende over versteende zussen erbij. Rondom al die kabelbanen liggen nog wandelpaden in een stuk oerwoud met veel Blue Gum eucalyptus bomen, waar dit gebergte zijn naam te danken heeft, en een oude steenkolenmijn. Wandelend door het oerwoud horen we veel erg vaak de cicades zingen. Het is frustrerend, zeker voor beide mannen in ons gezelschap, dat we zoveel geluid horen dat er dus vele cicades moeten zijn, maar dat er dus geen glimp van op te vangen is. Ze moeten 2-5 cm groot zijn, maar niets... ook geen dode op de grond. Geluk bij een ongeluk is dan nog dat het nu in ieder geval geen pijn aan de oren doet.
De steile trein zou in een kermis of attractiepark niet misstaan, we schrikken even op wanneer we een eerste rit achteruit omhoog gaan. Maar gezien het tijdstip pakken we net voor sluiting nog een ritje omlaag en dan weer omhoog mee. Al met al een mooie ervaring met prachtig uitzicht over de Blue Mountains.
Op de terugweg besluiten we om nog een ander uitzichtspunt te bezoeken dichterbij de 3 zussen en omdat de zon dan al verder gezakt is, wordt het zicht daarop en op de hele vallei alleen nog maar mooier!
In 'la maison bleue' blijkt de eigenaresse Isabelle teruggekomen te zijn. Het is de eerste verhuurder die we daadwerkelijk tegenkomen. Het is een allerhartelijkste dame met sterk Frans accent (uit Parijs met Bretonse ouders) en daar spreken we nog even mee over wat wetenswaardigheden van de omgeving, maar ook over haarzelf. Het is duidelijk dat ze de airbnb ook voor het praatje doet, maar dat is helemaal niet vervelend! Het blijkt dat een vreemde pauwachtige vogel die we vandaag toevallig in vizier kregen (zie een van de foto's, helaas niet erg duidelijk), een liervogel was die in staat is om meer dan 26 verschillende vogelsoorten in één baltslied na te doen. Verder is ze ook dol op (swing)dansen. Morgen biedt ze ons zelfs een ontbijt aan en daar kijken we naar uit!
Veel plezier!