Goud en de Grote Oceaan

9 november 2017 - Lakes Entrance, Australië

We zijn nu in het gedeelte van de reis aangekomen waarin met de auto een grote afstand moet worden afgelegd tussen Melbourne en Sydney. Dat resulteert nu in een aantal dagen met veel reistijd en kilometers en telkens maar één overnachting. We proberen de reis zo te plannen dat die of onderbroken wordt door een interessante bestemming of dat we op tijd bij de halteplaats komen.
We vertrekken op tijd uit Phillip Island. Het wordt vandaag een mooie 20+ dag, hebben 2x 2,5 uur voor de boeg en het appartement is toch niet veel bijzonders. We ontbijten nog wel in Cowes en het toeval wil dat de eigenaresse van 'Blue Bamboo' (die overigens heerlijke ontbijten klaarmaakte) zelf van Nederlandse ouders afstamt en ons dus snel doorheeft en met Nederlandse termen aanspreekt.
De bewuste tussentijdse halte vandaag is Walhalla (Vallei van de Goden), een plaatsje in de bergen (beter: hoge heuvels) van de Snowy Mountains. Ze zijn beroemd vanwege een grote goudmijn die actief was tussen 1865 en 1914. Het bracht het stadje veel welvaart en ze groeide tot 4000 inwoners en had als eerste stad in Australië elektrische verlichting in de straten dankzij de mijn - generator. Echter dat hield op toen de mijn sloot en ze hadden daarna de twijfelachtige eer ook de laatste stad van Australië te worden die (weer) op het net werd aangesloten. Het inwonersaantal is na een dieptepunt van 7 nu gestabiliseerd op circa 22 inwoners. Bijkomend voordeel: veel gebouwen hebben nog een authentieke uitstraling. Het is prachtig om te zien en we krijgen daar ook een zeer duidelijke rondleiding in de verder gesloten mijn. Deze Is weliswaar niet helemaal uitgeput, maar te onstabiel en giftig om nog rendabel te mijnen. Maar wat is dat vroeger zwaar, traag en ziekmakend werk geweest.
We rijden daarna door naar Lakes Entrance. Dit stadje ligt een stuk zuidoostelijker aan de kust van de Grote Oceaan en is bekend om zijn poortfunctie naar een aantal brakke meren, een natuurlijke afscheiding met strand en duin naar de oceaan en natuurlijk zijn vissersvloot. We komen eerst aan bij een veel beter appartement dan die we vanmorgen verlaten hebben.Na het eten zoeken we nog de oceaan op en Alexander en Sander gaan er nog deels in. Vervolgens genieten we van een prachtige zonsondergang met zijn kleurenspel, goed zichtbaar in het overvloedig aanwezige water.
Maar hoe mooi het ook is, morgen gaan we weer verder, dit keer naar Canberra, de hoofdstad van het land.

Foto’s